Pracownicy ArcelorMittal mobilizują się w Paryżu, aby „zatrzymać” plan socjalny

Przez Nowe Obs z AFP

Opublikowano dnia 13 maja 2025, 10:19 , zaktualizowano 13 maja 2025, godz. 10:35

Fabryka ArcelorMittal w Dunkierce, 5 maja 2023 r. PHILIPPE TURPIN/PHOTONONSTOP VIA AFP

Czas czytania: 1 min.

Pracownicy ArcelorMittal z całej Francji mają przybyć do regionu paryskiego we wtorek, 13 maja, aby wywrzeć presję na francuskie kierownictwo producenta stali , który planuje zwolnić ponad 600 pracowników i rozpoczyna rozmowy na temat szczegółów planu socjalnego, który CGT chce „zatrzymać” .

Przeczytaj także

Lokalna konferencja prasowa CGT 28 kwietnia: „Jeśli ArcelorMittal upadnie, upadnie cała branża w regionie”.

Raport : Czy reindustrializacja w Dunkierce wyhamowuje? „Jeśli ArcelorMittal upadnie, upadnie cała branża w regionie”.

Gaëtan Lecocq ze związku zawodowego CGT w ArcelorMittal Dunkirk, najbardziej zagrożonym miejscu, wezwał podczas protestów ¹ maja do wykorzystania zwołanego we wtorek centralnego komitetu społeczno-ekonomicznego (CSE), pierwszej rundy negocjacji, w celu mobilizacji przeciwko nadchodzącemu „przemysłowemu i społecznemu tsunami”.

„Całkowicie odrzucamy ten PSE [plan ochrony miejsc pracy] ” – powiedział agencji AFP, chcąc „zrobić wszystko, aby powstrzymać ten proces”, podczas gdy spodziewani są pracownicy z Dunkierki (Nord), a także z Florange (Mozela), Fos-sur-Mer (Delta Rodan), Basse Indre (Loara Atlantycka) i Luksemburga.

Projekt dekarbonizacji

Trudna sytuacja pracowników przemysłu metalowego zmobilizowała opinię polityczną, od lewicy, która wzywa – podobnie jak CGT – do nacjonalizacji francuskich wielkich pieców, aż po byłego ministra gospodarki Bruno Le Maire’a, który powiedział, że należy zrobić „wszystko” , aby uratować ArcelorMittal w Dunkierce, nie wykluczając jednak nacjonalizacji „tymczasowej” i „ostatecznej” w przypadku, gdyby firma nie wywiązała się ze swoich zobowiązań.

Kluczem do utrzymania przemysłu stalowego we Francji jest to, czy projekty dekarbonizacji grupy będą kontynuowane. Pod koniec 2024 r. ArcelorMittal zawiesił ostateczną decyzję inwestycyjną – wartą 1,8 mld euro, w tym ponad 800 mln euro obiecanej pomocy państwa – dotyczącą dekarbonizacji wielkich pieców w Dunkierce, argumentując, że stal produkowana w Europie jest niekonkurencyjna.

Przeczytaj także

Nicolas Mayer-Rossignol w otoczeniu Karima Bouamrane’a i Hélène Geoffroy w Paryżu, 25 kwietnia 2025 r.

Tribune: Odzyskanie kontroli nad naszym przeznaczeniem przemysłowym: na rzecz tymczasowych nacjonalizacji strategicznych

Po osiągnięciu lepszych niż oczekiwano wyników za pierwszy kwartał firma ArcelorMittal zwróciła się do Komisji Europejskiej o „szybkie” wdrożenie europejskiego planu stalowego w celu odzyskania konkurencyjności, zanim ogłosiła, czy zainwestuje. Jak podało ministerstwo, podczas spotkania z przedstawicielami pracowników i urzędnikami wybranymi w dniu 6 maja minister przemysłu ogłosił również zamiar „zwrócenia się do Komisji Europejskiej o podjęcie działań mających na celu przywrócenie akceptowalnych warunków ekonomicznych dla produkcji stali w Europie” .

Jednak ogromne inwestycje w dekarbonizację stali we Francji zostały już pogrzebane, uważa Gaëtan Lecocq, za którego przywódcy „nie zrobią tego” : „Nowej linii wysokiego napięcia między elektrownią jądrową Gravelines a naszą fabryką w Dunkierce przeznaczono pięć miejsc pracy” , aby przygotować się na podłączenie przyszłego pieca elektrycznego, a „te pięć miejsc pracy zostanie zlikwidowanych” – twierdzi.

Przez Nowe Obs z AFP